Πικρές αλήθειες

Και εμείς οι απλήρωτοι δημοσιογράφοι της «Αυριανής» τα «τσεπώνουμε» Γιώργο Κουρή, όπως έγραψες για τους συναδέλφους του «ΑΛΤΕΡ»;

Και αν τα «τσεπώνουμε» - επειδή λες ότι «τολμάς» να τα λες όλα - βγάλε και για εμάς τις καταστάσεις. Πες στον Μπάμπη να σε ενημερώσει αναλυτικά ποιοι έχουν πληρωθεί από τον Νοέμβριο του 2010 και ποιοι όχι. Και ρώτα τον επίσης, γιατί έκοψε τουλάχιστον 500 ευρώ από το δώρο Χριστουγέννων. Φυσικά δεν το έκοψε μόνος του. Εσύ του έδωσες την εντολή.

Εμ δεν πληρώνεις τα μηνιάτικα, εμ κόβεις και το δώρο των ...


Χριστουγέννων.

Αλλά μη νομίζεις ότι θα κάνεις πάντα ότι θέλεις και πως θα κατηγορείς μόνο τους δημοσιογράφους. Αν δεν το έχεις καταλάβει, αυτοί είναι που έχουν στηρίξει την εφημερίδα σου ένα χρόνο και μάλιστα απλήρωτοι.

Οι συνάδελφοι απλήρωτοι του ΑΛΤΕΡ (συνάδελφοι και στο επάγγελμα και στο απλήρωτοι)  πολύ σωστά επισημαίνουν: «Είναι τουλάχιστον ανήθικη η έκφραση «οι εργαζόμενοι τσέπωσαν», όταν αναφέρεται σε νόμιμα προσληφθέντες υπαλλήλους ανεξαρτήτως ειδικότητας, που παρήγαγαν έργο και γι’ αυτό αμείβονταν με συμφωνημένη αμοιβή. Είναι οι ίδιοι εργαζόμενοι που εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο έχουν «τσεπώσει» -κατά τον κ Κουρή- τρεις ως τρεισήμισι μισθούς και τα παιδιά τους πέρασαν τα Χριστούγεννα νηστικά».

Και το προσαρμόζουμε στα δικά μας δεδομένα. «Εμείς δυστυχώς κύριε Κουρή, δεν τα «τσεπώσαμε» γιατί δεν μας τα έδωσες. Πέταγες ξεροκόμματα και θεωρούσες ότι πλήρωνες κανονικά. Εκτός βέβαια και αν σε κάποιους τα έδινες για να εξυπηρετείς τους σκοπούς σου. Και έχουμε να πληρωθούμε απ’ τον Νοέμβρη του 2010. Βέβαια καρφάκι δεν σου καίγεται που δεν έχουμε ούτε τα στοιχειώδη για να ζήσουμε. Για να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας. Για να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας.

Δεν ντρέπεσαι να ακούς, ότι οι δημοσιογράφοι σου πήραν έκτακτο επίδομα από την Ένωση Συντακτών. Ίσως γι αυτό τους έκοψες και το δώρο Χριστουγέννων.  

Και μη τολμήσεις να μας πεις ότι και εμείς «τρώμε» με χρυσά κουτάλια, γιατί αν δεν το … ξέρεις, που το ξέρεις, ούτε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας δεν παίρνουμε. Έχουμε φορολογηθεί για δύο μήνες το 2010, τους οποίους μέχρι τώρα δεν έχουμε πληρωθεί. Και φέτος θα φορολογηθούμε για ένα χρόνο, για μισθούς που επίσης δεν έχουμε εισπράξει. Πολλοί συνάδελφοι, έχουν αναγκαστεί να μένουν με τους γονείς τους, αφού δεν έχουν να καλύψουν ούτε τα στοιχειώδη έξοδά τους. Οι τράπεζες τους κυνηγούν για τα δάνειά τους που είχαν πάρει πριν από χρόνια. Αναγκάζονται να δανείζονται από συγγενείς και φίλους.

Και εσύ Γιώργο Κουρή, είσαι κρυμμένος. Και δεν φαίνεσαι πουθενά. Έχεις τους υποτακτικούς σου και αυτοί κάνουν όλες σου τις δουλειές.

Η δική μας μισθοδοσία – συνολικά – δεν είναι εκατομμύρια. Ούτε καν 100.000 ευρώ. Και όμως, δεν εισπράττουμε τον μισθό μας. Η υπομονή μας έχει εξαντληθεί. Και κυρίως από τις απειλές, τα ψευτοδιλήμματα και τους εκβιασμούς.

Όχι, δεν κάνουμε τον Σταυρό μας που έχουμε τη δουλειά μας. Γιατί είναι σαν να μη την έχουμε, αφού δεν πληρωνόμαστε.

Το επιχείρημά του με το «ΑΛΤΕΡ» είναι «να επιστρέψουν και στην εργασία τους για να πληρωθούν». Συνάδελφοι, γνωρίζουμε ότι δεν παραμυθιαζόσαστε, απλά να σας πούμε τούτο: «Και εμείς εργαζόμαστε. Γιατί δεν πληρωνόμαστε;».

Δανεισμένο από τους απλήρωτους συναδέλφους του ΑΛΤΕΡ: «ΝΗΣΤΙΚΟ ΑΡΚΟΥΔΙ ΔΕΝ ΧΟΡΕΥΕΙ, ΚΥΡΙΕ ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΕ!».

Η λέξη υπομονή, δεν υπάρχει πλέον στο λεξιλόγιό μας. Και αυτό ισχύει για όλους μας. Ακόμα και για τους ελάχιστους γυμνοσιάλιαγκους. Αυτούς, που έρπουν ανάμεσα μας και προσπαθούν με πολλά δήθεν να μας πείσουν για το ποιο είναι το «καλό» μας.

Συνάδελφοι, συμπαρασταθείτε στον αγώνα μας με κοινοποίηση των προβλημάτων μας. Η μόνη μας φωνή είναι αυτό το blog. Δεν είμαστε 600 και 700. Είμαστε ίσα ίσα 45.