Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ διαμαρτύρεται με τον πλέον έντονο τρόπο για τις δηλώσεις του κ. Κοκαλάκη, επισήμου εκπροσώπου Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας, οι οποίες έγιναν στα πλαίσια έρευνας, που διεξήγαγε ο οργανισμός «Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα», σχετικά με τις επιθέσεις εναντίον συναδέλφων στην Ελλάδα και συγκεκριμένα κατά του συναδέλφου Μανώλη Κυπραίου, ο οποίος έχασε την ακοή του στη διάρκεια των γεγονότων της 15 ης Ιουνίου στο Σύνταγμα.
Ο κ. Κοκαλάκης, προς έκπληξη όλων, δηλώνει ότι: ...
«Ο Υπουργός δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να εγγυηθεί, ότι χίλιοι κινητοποιημένοι αστυνομικοί, οι οποίοι έχουν όλοι λάβει τις ίδιες διαταγές και παραμένουν ανθρώπινα όντα, την έσχατη στιγμή, θα αντιδράσουν όλοι με τον ίδιο τρόπο υπό την υψηλότερη ένταση… Ανταποκρίνονται σε μια υπερβολή με μια αναλογική αντίδραση. Είναι προφανές και το λέω με απολύτως ανθρώπινο τρόπο, ότι θα προκύψει ένα πρόβλημα. Θα υπάρξουν παρεξηγήσεις. Θα γίνουν λάθη»! Για να συνεχίσει λέγοντας ότι: «Ένας δημοσιογράφος στο πεδίο πρέπει να δείξει και να αποδείξει στην ελληνική κοινωνία τις υπερβολές και από τις δυο πλευρές. Και είναι ίσως εκεί που υπεισέρχεται η συναισθηματική παρεξήγηση για την οποία μιλούσα. Όταν ένας αστυνομικός βλέπει έναν δημοσιογράφο μπροστά του, όχι συγκεκριμένα αυτόν που βρίσκεται εκεί, αλλά μόνη η παρουσία του δημοσιογράφου μπορεί να του θυμίσει συναισθηματικά καταστάσεις και περιπτώσεις όπου θεώρησε ότι έτυχε άδικης μεταχείρισης από τα Μέσα Ενημέρωσης».
Με τις δηλώσεις, δηλαδή, αυτές ο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. παραδέχεται, ότι οι δημοσιογράφοι αποτελούν «εν δυνάμει στόχους» των αστυνομικών, όταν τους «ξυπνούν» μνήμες, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις βίαιες και αυθαίρετες αντιδράσεις των αστυνομικών οργάνων!
Παραδέχεται δε, ότι μπορεί να γίνουν λάθη εκ μέρους των αστυνομικών, αφού ουσιαστικά δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η ορθή και ισόρροπη άσκηση των καθηκόντων τους. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση δεν έγινε ένα απλό λάθος! Ο συνάδελφός μας Μανώλης Κυπραίος από μια χειροβομβίδα κρότου - λάμψης, που έριξε επάνω του ένας αστυνομικός, έχασε την ακοή του, ενώ έκανε απλά τη δουλειά του και κάλυπτε το ρεπορτάζ που του είχε ανατεθεί!
Κρίνοντας δε την επιλογή του δημοσιογραφικού επαγγέλματος ο κ. Κοκαλάκης αναφέρει ότι «Η επιλογή να γίνει κανείς δημοσιογράφος, όπως και εκείνη να γίνει αστυνομικός, ενέχει κινδύνους. Κάθε πρόσωπο που πηγαίνει σε ένα πεδίο βίαιων πράξεων γνωρίζει ότι μπορεί να γίνει αντικείμενο βίαιων επιθέσεων. Είναι κάτι που πρέπει να δεχτεί κανείς. Οι 126 αστυνομικοί αποδέχτηκαν τα τραύματά τους σαν μέρος των κινδύνων του επαγγέλματος».
Η άσκηση όμως του δημοσιογραφικού λειτουργήματος και, μάλιστα όχι σε μια εμπόλεμη ζώνη, αλλά στο εσωτερικό μιας ευνομούμενης πολιτείας, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να ενέχει τους κινδύνους, στους οποίους αναφέρεται ο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ.! Ούτε, άλλωστε, και τίθεται κάποιο μέτρο σύγκρισης με τους κινδύνους και τα ρίσκα που λαμβάνουν τα αστυνομικά όργανα. Οι δημοσιογράφοι υπηρετούν την ενημέρωση και σε αυτό τους το έργο πρέπει να βρίσκουν αρωγούς τους αστυνομικούς και όχι τιμωρούς.
Ο κ. Κοκαλάκης, προς έκπληξη όλων, δηλώνει ότι: ...
«Ο Υπουργός δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να εγγυηθεί, ότι χίλιοι κινητοποιημένοι αστυνομικοί, οι οποίοι έχουν όλοι λάβει τις ίδιες διαταγές και παραμένουν ανθρώπινα όντα, την έσχατη στιγμή, θα αντιδράσουν όλοι με τον ίδιο τρόπο υπό την υψηλότερη ένταση… Ανταποκρίνονται σε μια υπερβολή με μια αναλογική αντίδραση. Είναι προφανές και το λέω με απολύτως ανθρώπινο τρόπο, ότι θα προκύψει ένα πρόβλημα. Θα υπάρξουν παρεξηγήσεις. Θα γίνουν λάθη»! Για να συνεχίσει λέγοντας ότι: «Ένας δημοσιογράφος στο πεδίο πρέπει να δείξει και να αποδείξει στην ελληνική κοινωνία τις υπερβολές και από τις δυο πλευρές. Και είναι ίσως εκεί που υπεισέρχεται η συναισθηματική παρεξήγηση για την οποία μιλούσα. Όταν ένας αστυνομικός βλέπει έναν δημοσιογράφο μπροστά του, όχι συγκεκριμένα αυτόν που βρίσκεται εκεί, αλλά μόνη η παρουσία του δημοσιογράφου μπορεί να του θυμίσει συναισθηματικά καταστάσεις και περιπτώσεις όπου θεώρησε ότι έτυχε άδικης μεταχείρισης από τα Μέσα Ενημέρωσης».
Με τις δηλώσεις, δηλαδή, αυτές ο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. παραδέχεται, ότι οι δημοσιογράφοι αποτελούν «εν δυνάμει στόχους» των αστυνομικών, όταν τους «ξυπνούν» μνήμες, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις βίαιες και αυθαίρετες αντιδράσεις των αστυνομικών οργάνων!
Παραδέχεται δε, ότι μπορεί να γίνουν λάθη εκ μέρους των αστυνομικών, αφού ουσιαστικά δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η ορθή και ισόρροπη άσκηση των καθηκόντων τους. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση δεν έγινε ένα απλό λάθος! Ο συνάδελφός μας Μανώλης Κυπραίος από μια χειροβομβίδα κρότου - λάμψης, που έριξε επάνω του ένας αστυνομικός, έχασε την ακοή του, ενώ έκανε απλά τη δουλειά του και κάλυπτε το ρεπορτάζ που του είχε ανατεθεί!
Κρίνοντας δε την επιλογή του δημοσιογραφικού επαγγέλματος ο κ. Κοκαλάκης αναφέρει ότι «Η επιλογή να γίνει κανείς δημοσιογράφος, όπως και εκείνη να γίνει αστυνομικός, ενέχει κινδύνους. Κάθε πρόσωπο που πηγαίνει σε ένα πεδίο βίαιων πράξεων γνωρίζει ότι μπορεί να γίνει αντικείμενο βίαιων επιθέσεων. Είναι κάτι που πρέπει να δεχτεί κανείς. Οι 126 αστυνομικοί αποδέχτηκαν τα τραύματά τους σαν μέρος των κινδύνων του επαγγέλματος».
Η άσκηση όμως του δημοσιογραφικού λειτουργήματος και, μάλιστα όχι σε μια εμπόλεμη ζώνη, αλλά στο εσωτερικό μιας ευνομούμενης πολιτείας, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να ενέχει τους κινδύνους, στους οποίους αναφέρεται ο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ.! Ούτε, άλλωστε, και τίθεται κάποιο μέτρο σύγκρισης με τους κινδύνους και τα ρίσκα που λαμβάνουν τα αστυνομικά όργανα. Οι δημοσιογράφοι υπηρετούν την ενημέρωση και σε αυτό τους το έργο πρέπει να βρίσκουν αρωγούς τους αστυνομικούς και όχι τιμωρούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν επιτρέπονται τα υβριστικά σχόλια. Μπορούμε να εκφράσουμε την άποψή μας, χωρίς ύβρεις. Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται αμέσως.
update: Και επειδή κάποιοι εγκάθετοι έχουν ως σκοπό να δημιουργήσουν πρόβλημα, αναγκαστικά θα γίνεται έλεγχος των μηνυμάτων.